هر گه که از جلال الدین محمد مولوی رباعی 1364

1 خانه‌ای نو ساخت روزی نو مرید پیر آمد خانهٔ او را بدید

2 گفت شیخ آن نو مرید خویش را امتحان کرد آن نکو اندیش را

1 امروز مرا چه شد چه دانم امروز من از سبک دلانم

2 در دیده عقل بس مکینم در دیده عشق بی‌مکانم

1 دید موسی یک شبانی را براه کو همی‌گفت ای گزیننده اله

2 تو کجایی تا شوم من چاکرت چارقت دوزم کنم شانه سرت

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند