هر نکته‌ای که گفتم در وصف از حافظ شیرازی غزل 307

1 هر نکته‌ای که گفتم در وصف آن شمایل هر کو شنید گفتا للهِ دَرُّ قائل

2 تحصیل عشق و رندی آسان نمود اول آخر بسوخت جانم در کسب این فضایل

3 حلاج بر سر دار این نکته خوش سراید از شافعی نپرسند امثال این مسائل

4 گفتم که کی ببخشی بر جان ناتوانم گفت آن زمان که نبود جان در میانه حائل

5 دل داده‌ام به یاری شوخی کشی نگاری مرضیّةُ السجایا محمودةُ الخصائل

6 در عین گوشه‌گیری بودم چو چشم مستت و اکنون شدم به مستان چون ابروی تو مایل

7 از آب دیده صد ره طوفان نوح دیدم وز لوح سینه نقشت هرگز نگشت زایل

8 ای دوست دست حافظ تعویذ چشم زخم است یا رب ببینم آن را در گردنت حمایل