هر کو ندید خواب و نداند از اهلی شیرازی غزل 136

1 هر کو ندید خواب و نداند که خورد چیست داند چو من که عشق چه چیزست و درد چیست

2 ای شاخ گل بسوختم از غیرت صبا گر نیست عاشق این آه سرد چیست

3 این بس نوازشم که چو داد از غمت زنم گویی فغان این سگ بیهوده گرد چیست

4 در بیخودی اگر نه بپایت فتاده ام در چشمم آب حسرت و بر چهره گرد چیست

5 مردی که زخم ناوک عشق ترا نخورد واقف نشد که ناله مردان مرد چیست

6 ما خود شکسته ایم ترا با شکستگان ای ترک جنگجوی نزاع و نبرد چیست

7 جایی که نقش هستی خود شسته ایم ما اهلی سرشک لعل تو و رویی زرد چیست