هر شب منم ز هجر پریشان از امیرخسرو دهلوی غزل 1106

1 هر شب منم ز هجر پریشان و دیده تر دل از برم رمیده و من زو رمیده تر

2 افغان ز تو که هست به گوشت فغان من هر چند بیش می شنوی ناشنیده تر

3 شیرین غمی ست عشق، ولیکن زمان کجاست؟ ای دل، بگویمت که بخور، لیک دیده تر

4 خلقی به راه منتظرت جان سپرده اند ای ترک مست، دار عنان را کشیده تر

5 تو فتنه زمان شدی، ورنه روزگار بوده ست پیش ازین قدری آرمیده تر

6 ای دوست، پرده پوشی مجنون ز عقل نیست کور است دامنی ز گریبان دریده تر

7 خسرو، زمان رفتن و بر دوش بار عشق راه دراز می روی، آخر جریده تر!