هر شبی عشقت جگر می‌سوزدم از عطار نیشابوری غزل 495

1 هر شبی عشقت جگر می‌سوزدم همچو شمعی تا سحر می‌سوزدم

2 بی پر و بال توام تا عشق تو گاه بال و گاه پر می‌سوزدم

3 چون کنم در روی چون ماهت نظر کز فروغ تو نظر می‌سوزدم

4 چند دارم دیده بر راه امید کز نظر کردن بصر می‌سوزدم

5 بی جگر خوردن دمی در من نگر کز جگر خوردن جگر می‌سوزدم

6 گفت با من ساز تا کم سوزمت گر نمی‌سازم بتر می‌سوزدم

7 سرد و گرمم می‌نسازد بی تو زانک سوز عشقت خشک و تر می‌سوزدم

8 تا بخواهم سوختن یکبارگی هر دم از نوعی دگر می‌سوزدم

9 تا قدم از سر گرفتم در رهش از قدم تا فرق سر می‌سوزدم

10 تن زن ای عطار و عود عشق سوز تا به خلوتگاه بر می‌سوزدم