هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2977

1 هر روز بامداد درآید یکی پری بیرون کشد مرا که ز من جان کجا بری

2 گر عاشقی نیابی مانند من بتی ور تاجری کجاست چو من گرم مشتری

3 ور عارفی حقیقت معروف جان منم ور کاهلی چنان شوی از من که برپری

4 ور حس فاسدی دهمت نور مصطفی ور مس کاسدی کنمت زر جعفری

5 محتاج روی مایی گر پشت عالمی محتاج آفتابی گر صبح انوری

6 از بر و بحر بگذر و بر کوه قاف رو بر خشک و بر تری منشین زین دو برتری

7 ای دل اگر دلی دل از آن یار درمدزد وی سر اگر سری مکن این سجده سرسری

8 چون اسب می‌گریزی و من بر توام سوار مگریز از او که بر تو بود کان بود خری

9 صد حیله گر تراشی و صد شهر اگر روی قربان عید خنجر الله اکبری

10 خاموش اگر چه بحر دهد در بی‌دریغ لیکن مباح نیست که من رام یشتری