هر سحر یاد کز آن زلف و بناگوش کنیم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 هر سحر یاد کز آن زلف و بناگوش کنیم روز خود با شب غم دست در آغوش کنیم
2 بلبلانیم که گر لب بگشائیم ای گل همه آفاق در اوصاف تو مدهوش کنیم
3 شب هجران چو شود صبح و برآید خورشید داستان غم دوشنیه فراموش کنیم
4 هوش اگر آفت عشق تو شود زان لب لعل عشوه ای صاعقه خرمن آن هوش کنیم
5 امل دل را نبود تفرقه ای جان بازآ قصه معرفت این است اگر گوش کنیم
6 اشک روشنگر چشم است ولیکن نه چنان که چراغ دل افروخته خاموش کنیم
7 خون دل ریخته ترک نگهی کو رستم تا ز توران طلب خون سیاووش کنیم
8 شهریارا غزل نعز تو قولیست قدیم سخنی تازه گرت هست بگو گوش کنیم