هر دل که به عشق مبتلا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 369

1 هر دل که به عشق مبتلا نیست هستش مشمر که گوئیا نیست

2 تا دُردی درد نوش کردیم دل را به از این دگر دوا نیست

3 رندیم و مدام جام رندان از ساقی و جام می جدا نیست

4 مستیم و خراب در خرابات ما را جائی دگر هوا نیست

5 در بحر محیط عشق غرقیم جز ما خبرش ز حال ما نیست

6 هر نقش که در خیال آید نیکش بنگر که بی خدا نیست

7 مستیم و حریف نعمت الله حیف است که ذوق او تو را نیست