هرروز کآفتاب برآرد از امیرخسرو دهلوی غزل 1774

1 هرروز کآفتاب برآرد زبانه‌ای بیرون جهم ز کلبه غم عاشقانه‌ای

2 نظاره بر رخ تو کنم گر ببینمت باری ز چاوشان بخورم تازیانه‌ای

3 از دوستی تو به سر کوی تو نماند ناشسته ز آب دیده من آستانه‌ای

4 افتاده راه من به دل و گنج معرفت گشت از خیال سیمبران دردخانه‌ای

5 سوز درون کز او جگر من کباب شد بیرون جهد ز هر ته مویی زبانه‌ای

6 مردن به کوی تو هوسم می‌کند، ولی یابم اگر چو دیدن رویت بهانه‌ای

7 بیداری‌ام بکشت که هر‌روز ازین خمار باشیم گه خراب چو مست شبانه‌ای

8 خوابم نماند بو که رسد خواب آخرم آغاز کن ز لازمه من فسانه‌ای

9 خسرو مرو به باغ که از ناله تو دی مرغان نخورده‌اند به گلنار دانه‌ای