با آنکه زبان کلید هر از اهلی شیرازی رباعی 280

1 با آنکه زبان کلید هر کار بود گوش از خمشی رسته ز آزار بود

2 باغیست تن و گوش گل بی خارست کم گو که زبان گل پر از خار بود