آفتاب عاشقان روی تو از عطار نیشابوری غزل 415

1 آفتاب عاشقان روی تو بس قبلهٔ سرگشتگان کوی تو بس

2 ترکتاز هر دو عالم را به حکم یک گره از زلف هندوی تو بس

3 آب حیوان را برای قوت جان یک شکر از درج لولوی تو بس

4 جملهٔ عشاق را سرمایه‌ها طاق آوردن ز ابروی تو بس

5 صد سپاه عقل پیش اندیش را یک خدنگ از جزع جادوی تو بس

6 شیرمردان را شکار آموختن از خیال چشم آهوی تو بس

7 آنکه او بر باد خواهد داد دل یک وزیدن بادش از سوی تو بس

8 در ره تاریک زلفت عقل را روشنی یک ذره از روی تو بس

9 درگذشتم از سر هر دو جهان زانکه ما را یک سر موی تو بس

10 گر ز عطارت بدی دیدی بپوش عذر خواهش روی نیکوی تو بس