بس عزیزم، از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 86

1 همی برآیم با آن که برنیاید خلق و برنیایم با روزگار خورده کریز

2 چو فضل میرابوالفضل بر همه ملکان چو فضل گوهر و یاقوت بر نبهره پشیز

1 کس فرستاد به سر اندر عیار مرا که: مکن یاد به شعر اندر بسیار مرا

2 وین فژه پیر ز بهر تو مرا خوار گرفت برهاناد ازو ایزد جبار مرا

1 به تو بازگردد غم عاشقی نگارا، مکن این همه زشتیاد

1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار