الینده ساغر گل مفلسونک از واعظ قزوینی غزل 387

1 الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بنزر یوزینده غازه ترگوندوزنک چراغینه بنزر

2 نظر که باغ جمالینه تو شدی چیقماقی یوخدور بعینه اول رخ زیبا بهشت باغینه بنزر

3 گوزایچره مردمکی جای ویرمشم نه عجب کیم منیم گیلودگی اول گلعذار داغینه بنزر

4 جدا بولوب سر زلفی یوزیندن اولدی پریشان یوزیندن آیری دوشنک عاشقون دماغینه بنزر

5 آقاردی باش توکی واعظ نه ایش گلورداخی سندن دماغ بوقو جا لوقدا سحر چراغینه بنزر