عید آمد و آنماه دلافروز از خواجوی کرمانی غزل 339

1 عید آمد و آنماه دلافروز نیامد دل خون شد و آن یار جگر سوز نیامد

2 نوروز من ار عید برون آمدی از شهر چونست که عید آمد و نوروز نیامد

3 مه می‌طلبیدند و من دلشده را دوش در دیده جز آن ماه دلافروز نیامد

4 آن ترک ختائی بچه آیا چه خطا دید کامروز علی رغم بدآموز نیامد

5 خورشید چو رسمست که هر روز برآید جانش هدف ناوک دلدوز نیامد

6 تا کشته نشد در غم سودای تو خواجو در معرکهٔ عشق تو پیروز نیامد