1 درآمد از در دل چون خرابی ز می بر آتش جانم زد آبی

2 شرابم داد و گفتا نوش و خاموش کزین خوشتر نخوردستی شرابی

3 چو جان نوشید جام جان فزایش میان جان برآمد آفتابی

4 اگرچه خامشی فرمود لیکن دلم با خامشی ناورد تابی

5 فغان دربست تا آن شمع جان‌ها برافکند از جمال خود نقابی

6 چو جانم روی یار خوش‌نمک دید ز دل خوش بر نمک می‌زد کبابی

7 همی ناگاه در جان من افتاد عجب شوری عجایب اضطرابی

8 جهان از خود همی پر دید و خود نه من این ناخوانده‌ام در هیچ بابی

9 درین منزل فروماندیم جمله که دارد مشکل ما را جوابی

10 برو عطار و دم درکش کزین سوز چو آتش در دلم افتاد تابی