درآمد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2514

1 درآمد در میان شهر آدم زفت سیلابی فنا شد چرخ و گردان شد ز نور پاک دولابی

2 نبود آن شهر جز سودا بنی آدم در او شیدا برست از دی و از فردا چو شد بیدار از خوابی

3 چو جوشید آب بادی شد که هر که را بپراند چو کاهش پیش باد تند باسهمی و باتابی

4 چو که‌ها را شکافانید کان‌ها را پدید آرد ببینی لعل اندر لعل می‌تابد چو مهتابی

5 در آن تابش ببینی تو یکی مه روی چینی تو دو دست هجر او پرخون مثال دست قصابی

6 ز بوی خون دست او همه ارواح مست او همه افلاک پست او زهی بالطف وهابی

7 مثال کشتنش باشد چو انگوری که کوبندش که تا فانی شود باقی شود انگور دوشابی

8 اگر چه صد هزار انگور کوبی یک بود جمله چو وا شد جانب توحید جان را این چنین بابی

9 بیاید شمس تبریزی بگیرد دست آن جان را در انگشتش کند خاتم دهد ملکی و اسبابی