پیشتر آ ای از جلال الدین محمد مولوی غزل 2117

1 پیشتر آ ای صنم شنگ من ای صنم همدل و همرنگ من

2 شیوه گری بین که دلم تنگ شد تا تو بگوییش که دلتنگ من

3 جنگ کنم با دل خود چون عوان تا تو بگویی سره سرهنگ من

4 چند بپرسی که رخت زرد چیست از غم تو ای بت گلرنگ من

5 دوش به زهره همه شب می‌رسید زاری این قالب چون چنگ من

6 جان مرا از تن من بازخر تا برهد جان من از ننگ من

7 ای شده از لطف لب لعل تو صیرفی زر دل چون سنگ من

8 صلح بده جان مرا و مرا کز جهت توست همه جنگ من

9 پای من از باد روانتر شود گر تو بگویی که بیا لنگ من

10 زان شده‌ام بسته آونگ تو کز تو شود چون شکر آونگ من

11 ای تو ز من فارغ و من زار زار اه چه شوم چون کنی آهنگ من

12 زنگی غم بر در شادی روم روم مرا بازخر از زنگ من

13 بی‌گهی و دوری ره باک نیست نیم قدم شد ز تو فرسنگ من

14 پیری من گشته به از کودکی تازه شده روی پرآژنگ من

15 خامش کن چون خمشان دنگ باش تات بگوید خمش و دنگ من