مستی و غم از طعن بداندیش از اهلی شیرازی غزل 1363

1 مستی و غم از طعن بداندیش نداری آه از تو که یکذره غم خویش نداری

2 پیش همه از خنده نمک چند فشانی گویا خبری زین جگر ریش نداری

3 مهرست و وفا کار تو با خلق ولیکن جز ناز به بخت من درویش نداری

4 هر لحظه بزخم دگرم سینه کنی ریش کو تیر جفایی که تو در کیش نداری

5 آیینه حسنت دل اهلی است نگهدار باید که جز این آینه در پیش نداری

6 بر خاک نهادم به ادب پیش سگت روی در روی زمین نیست چو من خاک نهادی

7 اهلی است غلام تو و هیچش نکنی یاد بدبخت غلامی که نیرزید به یادی