مستانه ز خویشتن از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1335

1 مستانه ز خویشتن فنا شو رندانه بیا حریف ما شو

2 چون هستی اوست هستی ما بگذر ز خود آ و با خدا شو

3 بر دار فنا بر آ چو منصور سردار سراچهٔ بقا شو

4 مائیم نوای بینوایان دریاب نوا و بانوا شو

5 تا چند به گرد بحر گردی در بحر درآ و آشنا شو

6 میخانهٔ عاشقانه دریاب فارغ ز وجود دو سرا شو

7 سید شاه است و بنده بنده شاهی طلبی برو گدا شو