چشم مست گر کشد هر گوشه خلقی از اهلی شیرازی غزل 226

1 چشم مست گر کشد هر گوشه خلقی در غم است گوشه‌گیر آن را چه غم گر کار عالم در هم است

2 در وفاداری رخ زرد مرا بشناس تو زان که اکسیر وفا بسیار در عالم کم است

3 کی ز تنهایی به تنگ آیم من مجنون‌صفت چون خیال آهوی چشم تو با من همدم است

4 صبح دولت می‌دمد ساقی بده جام شراب این دم از عالم غنیمت دان که عالم یک دم است

5 هیچ بحری را نیارد عاشق گریان به چشم هفت دریا پیش سیل عشق ما یک شبنم است

6 بیستون از پیش بردارد به همت عاقبت هرکه چون فرهاد در کار محبت محکم است

7 جام جم اهلی چه جویی رو بدان خورشید کن کز فروغ روی او هر ذره‌ای جام جم است