قطره‌ای کو به بحر از شاه نعمت‌الله ولی غزل 145

1 قطره‌ای کو به بحر ما پیوست عین دریا بود به ما پیوست

2 زندهٔ جاودان بُود به خدا روح پاکی که با خدا پیوست

3 نکند میل خویش و بیگانه آشنا چون به آشنا پیوست

4 در دو عالم به جز یکی نبود آن یکی با یکی کجا پیوست

5 نتواند برید پیوندش آنکه با اصل خویش واپیوست

6 در دو عالم ولی والا شد هرکه با شاه اولیا پیوست

7 بزم عشق است و عاشقان مستند ذوق داری به ما بیا پیوست

8 لطف ساقی نگر که جام شراب می‌دهد او به دست ما پیوست

9 نعمت‌الله گنج سلطانی می‌کند صرف هر گدا پیوست