خواب مرگم باد اگر دور از از اهلی شیرازی غزل 376

1 خواب مرگم باد اگر دور از تو خوابم آرزوست خون خورم بی چشم مستت گر شرابم آرزوست

2 دل کبابم روز و شب در آرزوی آنکه تو مست چون ازمی شوی گویی کبابم آرزوست

3 سر بفتراک تو باید بستنم ای شهریار من که گاهی بوسه بر ران رکابم آروزست

4 گنج قارون از خدا خواهم که پاشم در رهت این بود چیزی کزین دریر خرابم آرزوست

5 من چه سگ باشم که در کوی توام راهی بود همنشینی با سگان هم از چه بابم آرزوست

6 خورد و خوابم بیخودی از خون دل خوردن بس است کافرم گر بی تو دیگر خورد و خوابم آرزوست

7 اهلی لب تشنه را آب حیات از لب بده خاک باد آتش شوقم گر آبم آرزوست

8 آیینه است دوست گرت رشک غیر ازوست در غیر او مبین که نبیند به غیر دوست

9 ای شهسوار حسن تو چوگان ز زلف ساز کافتاده در ره از سرما صدهزار گوست

10 در قبضه مراد تو باشد اگر مرا یک مشت استخوان چو کمان است زیر پوست

11 گاهی نگه کنی به من ای آروزی جان لیکن نه آن نگه که مرا از تو آرزوست

12 مژگان خون‌چکان من است این به گرد چشم یا سرخ بید هر طرفی بر کنار جوست

13 اهلی غزال مشک‌فشانی است کلک تو کز نافه‌های او همه آفاق مشکبوست