1 درها همه بسته است، گشاده است در دوست درهای شهان، طاق نماها ز در اوست

2 با نیک و بدم، شیوه به جز یک جهتی نیست لوح دل من چون ورق آینه یک روست

3 با آینه آرایش خود رسم زنان است خود ساختن مرد به آیینه زانوست

4 هر اشک که دیده ز شرم گنه آید یک شعبه باریک ز آبیست که در روست

5 سنبل بر گیسوی تو، کم بوی تر از رنگ گل پیش گل روی تو، بی رنگ تر از بوست

6 واعظ ز تو سیم و زر و، از ما غم جانان ما را عوض بالش زر، بالش زانوست