نگویم ز جنگ بد اندیش از سعدی شیرازی بوستان 37

1 نگویم ز جنگ بد اندیش ترس در آوازهٔ صلح از او بیش ترس

2 بسا کس به روز آیت صلح خواند چو شب شد سپه بر سر خفته راند

3 زره پوش خسبند مرد اوژنان که بستر بود خوابگاه زنان

4 به خیمه درون مرد شمشیر زن برهنه نخسبد چو در خانه زن

5 بباید نهان جنگ را ساختن که دشمن نهان آورد تاختن

6 حذر کار مردان کار آگه است یزک سد رویین لشکر گه است