1 گر کند ابر کرم میل تن خاکی ما چه تفاوت کند آلودگی و پاکی ما

2 ما بدیدار توای ساقی جان دلشادیم نه که از هستی جانست فرحناکی ما

1 زهی ملاحت و خوبی که با تو محبوب است که خشم و ناز و وفا هرچه می کنی خوب است

2 بکن هر آنچه تو خواهی که گر وفا نبود کرشمه های جفا نیز از تو مطلوب است

1 از نرگس توام نظری ای پسر بس است چشمی به من فکن که مرا یک نظر بس است

2 گر آب خضر نیست جگر تشنه تو را پیکان آبدار تواش در جگر بس است