دانی که چون از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 32

1 تا روم ز هند لاجرم شاها گیتی همه زیر باج وسا کردی

1 ای گشته خجل آبحیات از دهنت سرو از قد و ماه از رخ و سیم از ذقنت

2 صاحب نظری کجاست تا درنگرد صد یوسف مصر در ته پیرهنت

1 سبحان اله درین جوانی و هوس روز و شبم اندیشه همین بودی بس

2 کاندر پیری ز من بباید کس را خود پیر شدم مرا ببایست از کس