آن از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 31

1 ای مهر تو در میان جان‌ها وای مهر تو بر سر زبان‌ها

2 قدر تو گذشته از فلک‌ها صیت تو فتاده در جهان‌ها

1 باز خورشید چرخ رخشان شد باز کار جهان بسامان شد

2 چشم اسلام باز روشن گشت لب امید باز خندان شد

1 زهی دهان تو میم و زلعل حلقه میم زهی دو زلف تو جیم و زمشک نقطه جیم

2 ز مهر میم تو وز جور جیم تو هستم فراخ حوصله چون جیم و تنگدل چون میم