از صحبت ما درد کشان بازنخیزد از اهلی شیرازی غزل 489

1 از صحبت ما درد کشان بازنخیزد صد شیشه دل بشکند آواز نخیزد

2 بگذار که دل برکند از مهر تو عاشق کاین مهر گیا گر بکنی باز نخیزد

3 در گلشن فردوس اگر سرو نشانند خوشتر ز تو ای سرو سرافراز نخیزد

4 نردی است نظر بازی ما کز سر آن نرد تا جان ندهد عاشق جان باز نخیزد

5 پروانه دل گر نبود میل هلاکش پیش رخت ای شمع بپرواز نخیزد

6 زان خانه خراب است چنین اهلی بیدل کز کوی تو ای خانه برانداز نخیزد

7 گر به افسون چارهٔ بیچارگان سازد حکیم کور مادرزاد اهلی کی به افسون می‌رود