با حسن دوست دل نشکیبد ز از اهلی شیرازی غزل 923

1 با حسن دوست دل نشکیبد ز داغ عشق تا شمع حسن هست نمیرد چراغ عشق

2 موسی صفت ز عشق طلب کن گل مراد کاین آتشین گلی است که روید ز باغ عشق

3 عقلش خیال توبه زمهر بتان بود ک گنجد این خیال غلط در دماغ عشق

4 پروا نمیکنیم به عیش و فراغ کس ما را مگر کم است نشاط و فراغ عشق

5 اهلی بسوز کاتش دوزخ بود حرام بر هر دلی که سوخته باشد ز داغ عشق

6 اهلی به بحر مستی در ظلمت است کشتی بیرون که میبرد ره بی نور کوکب عشق