شام از طرب رخت سحر گردد از اثیر اخسیکتی غزل 56

1 شام از طرب رخت سحر گردد زهر، از مدد لبت شکر گردد

2 از عشق غلامی تو هر ماهی سر تا بقدم همه کمر گردد

3 خورشید اگرچه داشت ناموسی در دور تو کارهاش بر گردد

4 چون دایره گرد نقطه لعلت در گردم اگر نه بر گردد

5 دفعش بکنم چو زور وزر باشد گر طبع تو گرد شور و شر گردد

6 از تنگدلی بدست حال من ور مردمیم از این بتر گردد

7 در عشق تو سیم خشک می باید تا کار بدان چو زرّ تر گردد

8 منظور جهان اثیر در عشقت شب هست که از در نظر گردد