دلا، گر گنج میجویی گدای از اهلی شیرازی قطعه‌ 37

1 دلا، گر گنج میجویی گدای مرد معنی شود بصورت گر چه از خلق جهان درویش تر باشد

2 ببر از اهل صورت زانکه ناکس مار رنگین است ملامت بیش باشد هر که با او بیش تر باشد

3 چو شاخ گل بهنگام تواضع بر زمین افتاد چو خار آنگه که کار افتد سراسر نیشتر باشد