میخانهٔ دل طرب از شاه نعمت‌الله ولی غزل 361

1 میخانهٔ دل طرب سرائیست خوش بارگهی و خوب جائیست

2 گویند سرخوشیست در وی هر دم او را ز نو نوائیست

3 آراسته اند خلوت دل گویا که سرای پادشاهیست

4 می در قدح است و عشق در دل آبی است لطیف خوش هوائیست

5 دل جام جهان نمای عشق است یا رب که چه شخص خودنمائیست

6 هر چیز که دیده دید دل خواست مشکل حالی عجب بلائیست

7 جانم به فدای نعمت الله کز صحبت او مرا صفائیست