سرو به دید آن قد و رعنایی ازان بالا گرفت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 سرو به دید آن قد و رعنایی ازان بالا گرفت در چمنها لاجرم کارش ازان بالا گرفت
2 با قدش نسبت ندارد قامت سرو بلند راست می گوییم و بر ما نیست این کس را گرفت
3 جز حدیث تیر او در دل نمی آید مرا تا خیال آن کمان ابرو به چشمم جا گرفت
4 حق آن قرص رخ و آن لب نمی داند رقیب خواهد آن نان و نمک روزی دو چشمش را گرفت
5 من که پیچیدم به فکر آن دو زلف عنبرین عاقبت زین فکر بی پایان مرا سودا گرفت
6 دوش می گفتم ز سوز دل حدیثی با چراغ در سر شمع آتش افتاد و ز سر تا گرفت
7 خسروا، تا یافت مأوا جان ما در کوی دوست شد مقیم آن سر کو و دلش از ما گرفت
ادامه توضیحات شاعر