1 ناز مه جز به همین نیست که نوری دارد ورنه با مهر رخت نسبت دوری دارد

2 تا بر ابروی تو پیوست دل گوشه نشین به حضور تو که پیوسته حضوری دارد

3 گوشهٔ خاطر عاشق ز هوای رخ توست همچو فردوس سرایی که سروری دارد

4 راستی هرکه کند نسبت قدّ تو به سرو هیچ شک نیست که در عقل قصوری دارد

5 با خیالی ز جفا هرچه کند معذور است یار، زیرا که جوان است و غروری دارد