گریهٔ خون سرِ ره بر منِ از خیالی بخارایی غزل 79

1 گریهٔ خون سرِ ره بر منِ درویش گرفت عاقبت اشک طریق عجبی پیش گرفت

2 تا چرا نیش غمت تیز گذشت از جگرم جگر ریش مرا هست توان بیش گرفت

3 با غم و درد دل و جان چو مدارا کردند ناوک تو طرف جان و دل ریش گرفت

4 تا شکستی نرسد از طرف محتسبش دم به خود برد صراحی و سر خویش گرفت

5 خیر شد عاقبت کار خیالی در عشق تا کم این خردِ عاقبت اندیش گرفت