1 وقت شبگیر بانگ نالهٔ زیر خوشتر آید به گوشم از تکبیر

2 زاری زیر و این مدار شگفت گر ز دشت اندر آورد نخجیر

1 اگر گل آرد بار آن رخان او، نه شگفت هر آینه چو همه می‌خورد گل آرد بار

2 به زلف کژ ولیکن به قد و قامت راست به تن درست ولیکن به چشمکان بیمار

1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار