خنک نسیم معنبر شمامه‌ای از حافظ شیرازی غزل 416

1 خنک نسیم معنبر شمامه‌ای دلخواه که در هوای تو برخاست بامداد پگاه

2 دلیل راه شو ای طایر خجسته لقا که دیده آب شد از شوق خاک آن درگاه

3 به یاد شخص نزارم که غرق خون دل است هلال را ز کنار افق کنید نگاه

4 منم که بی تو نفس می‌کشم زهی خجلت مگر تو عفو کنی ور نه چیست عذر گناه

5 ز دوستان تو آموخت در طریقت مهر سپیده دم که صبا چاک زد شعار سیاه

6 به عشق روی تو روزی که از جهان بروم ز تربتم بدمد سرخ گل به جای گیاه

7 مده به خاطر نازک ملالت از من زود که حافظ تو خود این لحظه گفت بسم الله