1 فتح می آید در دهلیز دولت باز کن بارگاه فخر خود با آسمان همراز کن

2 کوس نصرت کوب و چرم طبل اگر سوده شود تیغ برکش پوست از سرهای دشمن ساز کن

3 بندبند فاجران گر فی المثل از آهن است این چنین بندان به پای پیل گرگ انداز کن

4 تیغ تو چون در بر لشکر کلید فتح شد دست بگشا قلعه دربند را در باز کن

5 تیغ خود را گو که جان خصم و دشت کربلاست گر توانی در بیابانی چنین پرواز کن

6 زنده شد ز افسانه های خشت تو بهرام گور زین فسانه هفت گنبد را پر از آواز کن

7 ز ابر نیسان خود و آوازه باران خود غلغلی افگن به دریا گوش ماهی باز کن

8 زآهن شمشیر درهای همه عالم بگیر وانگه انعام ندیمان سخن پرداز کن