تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه از واعظ قزوینی غزل 414

1 تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش از دستبرد لشکر غم، در پناه باش!

2 تا چند مرده هوس خواب غفلتی برخیز زنده نفس صبحگاه باش

3 پیشت رهیست سخت و، تو در جامه خواب نرم برخیز و در تهیه اسباب راه باش

4 هرسو چه بلائی و خس پوش لذتیست ای دل تمام چشم و، سراپا نگاه باش

5 تا لطف حق کشد ببرت همچو کهربا خود بینوا و، نان ده مردم چو کاه باش

6 واعظ، بس است دامن تر از گنه کنون! تر دامن از سرشک ز بیم گناه باش