بیا با ما مورز این کینه از حافظ شیرازی غزل 447

1 بیا با ما مورز این کینه داری که حق صحبت دیرینه داری

2 نصیحت گوش کن کاین در بسی به از آن گوهر که در گنجینه داری

3 ولیکن کی نمایی رخ به رندان تو کز خورشید و مه آیینه داری

4 بد رندان مگو ای شیخ و هش دار که با حکم خدایی کینه داری

5 نمی‌ترسی ز آه آتشینم تو دانی خرقه پشمینه داری

6 به فریاد خمار مفلسان رس خدا را گر می‌دوشینه داری

7 ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ به قرآنی که اندر سینه داری