1 بیا کز رفتنت جانم خرابست دل از شور نمکدانت کبابست

2 درنگ آمدن، ای دوست کم کن که عمر از بهر رفتن در شتابست

3 من آیم هر شبی سوی تو، لیکن همه شب خانه من ماهتابست

4 سیه شد روی ما از تو که رویت زوال روز ما را آفتابست

5 ندارد چشمه خورشید آبی کز آن چشمه تو بردی هر چه آبست

6 نباشد هیچ بوی نافه از مشک ولی موی تو یکسر مشک نابست

7 چو بر شیرین لبت از رخ چکد خوی تمامی آب آن شربت گلابست

8 مرا گر یک سؤالی از لب تست ز چشمت ده جواب ناصوابست

9 سخن گوید چو خسرو پیش چشمش زبون غمزه حاضر جوابست