بیا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2711

1 بیا ای یار کامروز آن مایی چو گل باید که با ما خوش برآیی

2 خدایا چشم بد را دور گردان خداوندا نگه دار از جدایی

3 اگر چشم بد من راه من زد به یک جامی ز خویشم ده رهایی

4 نهادم دست بر دل تا نپرد تو دل از سنگ خارا درربایی

5 نه من مانم نه دل ماند نه عالم اگر فردا بدین صورت درآیی

6 بیا ای جان ما را زندگانی بیا ای چشم ما را روشنایی

7 به هر جایی ز سودای تو دودی است کجایی تو کجایی تو کجایی

8 یکی شاخی ز نور پاک یزدان که جان جان جمله میوه‌هایی

9 به لطف از آب حیوان درگذشتی کند لطفش ز لطف تو گدایی

10 اگر کفر است اگر اسلام بشنو تو یا نور خدایی یا خدایی

11 خمش کن چشم در خورشید درنه که مستغنی است خورشید از گدایی