1 ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می طامات تا به چند و خرافات تا به کی

2 بگذر ز کبر و ناز که دیده‌ست روزگار چین قبای قیصر و طرف کلاه کی

3 هشیار شو که مرغ چمن مست گشت هان بیدار شو که خواب عدم در پی است هی

4 خوش نازکانه می‌چمی ای شاخ نوبهار کآشفتگی مبادت از آشوب باد دی

5 بر مهر چرخ و شیوه او اعتماد نیست ای وای بر کسی که شد ایمن ز مکر وی

6 فردا شراب کوثر و حور از برای ماست و امروز نیز ساقی مه روی و جام می

7 باد صبا ز عهد صبی یاد می‌دهد جان دارویی که غم ببرد درده ای صبی

8 حشمت مبین و سلطنت گل که بسپرد فراش باد هر ورقش را به زیر پی

9 درده به یاد حاتم طی جام یک منی تا نامه سیاه بخیلان کنیم طی

10 زان می که داد حسن و لطافت به ارغوان بیرون فکند لطف مزاج از رخش به خوی

11 مسند به باغ بر که به خدمت چو بندگان استاده است سرو و کمر بسته است نی

12 حافظ حدیث سحرفریب خوشت رسید تا حد مصر و چین و به اطراف روم و ری