باز آی که خلوتگه جانم از خیالی بخارایی غزل 36

1 باز آی که خلوتگه جانم حرم توست زیرا که تو شمعی و صفا در قدم توست

2 امیّد قبولِ همه بر حاصل خویش است بی حاصلی ما به امید کرم توست

3 دل را ز غم چشم خوشت حال خراب است وین طرفه که او را به چنین حال غم توست

4 ما مفلس عشقیم و گدایی صفت ماست تو شاه جهانی و دو عالم علم توست

5 ای صبح چو بگذشت شب هجر خیالی برخیز و به شادی نفسی زن که دم توست