بیا گر عشق می ورزی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1328

1 بیا گر عشق می ورزی ز ما جانانه ای را جو مرو گر باده می نوشی ره میخانه ای را جو

2 به کنجی گر کنی رغبت در آ در گوشهٔ دیده به گنجی گر بود میلت دل ویرانه ای را جو

3 شعاع مهر نور او ببین در ذرهٔ روشن ضیاء شمع او خواهی دل پروانه ای را جو

4 خبر از ما اگر پرسی ز حال دردمندی پرس وگر وقت خوشی خواهی برو دیوانه ای را جو

5 بیان حال ما خواهی دمی با جام همدم شو حریف آشنا جوئی ز خود بیگانه ای را جو

6 در آ در بحر ما جانا اگر از ما خبر داری درین دریای بی پایان ز ما دُردانه ای را جو

7 خراباتست و ما سرمست اگر سودای ما داری چو سید عاشق رندی خوشی مستانه ای را جو