1 صاحبنظری کو که جهان درنظر آرد یا محرم رازی که ز عقبی خبر آرد

2 زنهار مزن تیر ستم بر دل درویش کان تیر ستم تیغ و سنان بر جگر آرد

3 نیکو نبود تخم بدی کاشتن آری گر تخم بدی کاری آن تخم برآرد

4 از سنگدلی سنگ منه بر ره مردم کو کوه عذابی به عوض در گذر آرد

5 چوبی که زنی بر کف پائی به تظلم بی شک و یقین دردسری را به سر آرد

6 بیداد مکن جان برادر به حقیقت بیداد پدر زحمت آن بر پسر آرد

7 گربندهٔ سید شوی و تابع جدش از ابر وجودت مه تابنده برآرد