پنجه خطاست با بتان خسته از اهلی شیرازی غزل 51

1 پنجه خطاست با بتان خسته دل خراب را خاصه بتی که بشکند پنجه آفتاب را

2 ای به دو لعل آتشین آب حیات تشنگان بی تو قرار کی بود تشنه دل کباب را

3 روز قیامت ای پری، هوش بری زآدمی گر زبهشت روی خود برفکنی نقاب را

4 نیست زعشقت ای صنم خواب و خوری چو صورتم عشق بتان حرام شد عاشق خورد و خواب را

5 حلقه کعبه گو بهل حاجت خویش عرضه ده هرکه بصدق بوسه زد حلقه آن رکاب را

6 گرد وجودم ای صبا چند حجاب ره بود خیز میان ما و او رفع کن این حجاب را

7 اهلی پیر ناتوان سوخت ز سر گرانیت رطل گران دگر مده پیر تنک شراب را