چامه من پیش گفتارت بدان ماند که کس
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 چامه من پیش گفتارت بدان ماند که کس در سپهر آرد ستاره در بهشت آرد گیا
2 چون فراوان آزمودم دیدمت با دار و برد در سخن جادو کنی وز خامه داری کیمیا
3 دانش از گفت تو در گوش اندر آرد گوشوار بینش از کلک تو اندر دیده دارد توتیا
4 هوش را پوری و دانش را پدروین نی شگفت کت رضی الدین خداوند سخن باشد نیا
5 تو سپهرستی و این بیناره گویان خاک ره تو پرندستی و این بیداد جویان بوریا
6 دشمنان داد هرجا سر بر آرند از زمین نرم کوبیشان چنان چون دانه اندر آسیا
ادامه توضیحات شاعر