چو از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 246

1 چو گفتار آن مرد شیرین سخُن یکایک شنیدند سر تا به بن

2 ز شهر و ز بازار و مردم که بود سراسر هوای فریدون نمود

3 سپاهی ز فرمان برون برد سر همه پاسخش تیغ و تیر و تبر

4 به لشکر چنین گفت شهری که شاه گرفتار گشت و تهی ماند گاه

5 ندارد یکی نام برده پسر که تاج پدر برنهادی به سر

6 ز بهر که پیگار و جنگ آوریم جهان بر دل خویش تنگ آوریم

7 همی لشکری را بدادند پند نیامد همی پندشان سودمند

8 چخیدن نیارست بازار و شهر که یک بهر بودند و لشکر دو بهر

9 فرستاده را خوار کرد آن سپاه نکردند گفتار او را نگاه

10 به سنگ و به دشنام بردند دست جوان دلاور بجست و نخست

11 سوی قارن آمد بگفت آنچه دید از ایشان دل پهلوان بررمید

12 سه ماه دگر کرد بر در درنگ به شهر اندرون خوردنی گشت تنگ