چو طوطیان تو سخن بی نظیر از اهلی شیرازی غزل 1284

1 چو طوطیان تو سخن بی نظیر میگویی بگو بگو که عجب دلپذیر میگویی

2 بطالع من مسکین چرا چنین تلخست سخن که با همه چون شهد و شیر میگویی

3 مرا ز کشتن خود ای ندیم دوست چه غم مترس اگر سخن این فقیر میگویی

4 حدیث یوسف و یعقوب ناتوانش گو اگر جوان مرا حال پیر میگویی

5 مگوی پسته خندان بدان دهان اهلی سخن بسنج که با خرده گیر میگویی

6 کجاست باد که چونگل شکفته ام سازد چو غنچه در غم دل ناشکفتنم تا کی

7 دوا نماند بجز ناله کردنم اهلی که درد خویش ز درمان نهفتنم تا کی